Beti dago ekintza miresgarriak hasi dituen pertsona bat, hala nola gaur inauguratu den erakusketa eragin duena, Europan zehar ibiliko dena, Juan Cuatrecasasekin hitz egin eta parte hartzeko zortea izan duena. Ez dut hemen azaltzen zer aurki dezakezuen ugari Interneten, batez ere abuztuaren 12an Aita Santuaren gutun bat jaso zuenetik bere kasua berriro irekitzen zutela esanez; uste dut gaur bizi izan duguna kontatzea baino gehiago gustatuko zaizuela. Lehenengo pertsona ausarta batzuetan neska bat, mutil bat edo generoko beste aukera batekoa da; feministoi horiek guztiak miresgarriak iruditzen zaizkigu, eta horixe sentitu dut gaur Juanekin hitz egiten ari nintzela. Biktimak eta aurrera egin dugunok oso ondo dakigu beti daudela emakumeak, gizonak eta beste genero batzuetako pertsonak, bai biktimen alde, bai erasotzaileen alde. Kontrakoa esatea erasoak areagotzen dituen eta feminismoari kalte handia egiten dion buloa da.
Erakusketan galdetzen dute zein adinetatik aurrera komeni den ikasleek bisitatzea. Nik ere irakasle, senide eta ikasleen balorazioak entzun behar ditut hori jakiteko. Hala ere, argi daukat Juanenak bezalako istorioak oso hezitzaileak direla adin txikienetatik, egoera bakoitzerako kontakizun egokiekin azaltzen badira. Eskola guztietan indarkeriaren ongizatea eta gainditzea bermatzeko Europako txosten berriak oso argi uzten du, eta orain arte argitaratu den eraginkorrena eta zientifikoena da: haur ausart bakarra egon arren, haur hezkuntzatik lor daiteke eta lortzen da gero eta gehiago batzea eskola osoa eraldatu arte. Baina beti norbaitek hasi behar du, Juan bezalako norbaitek.
Periódico Educación-en argitaratuta 2023ko otsailaren 16an.
Egilea: Ane López de Aguileta
