50 estatutan egindako politikei buruzko inkesta batetik, estatuko kasuen azterketen azterketatik, 1993-94ko eskolei eta langileei buruzko inkestetatik eta Hezkuntza Aurrerapenaren Ebaluazio Nazionaletik (NAEP) eratorritako datuetatik abiatuta, azterketa honek irakasleen kualifikazioak eta eskolen beste ekarpen batzuk ikasleek estatu guztietan duten errendimenduarekin nola dauden lotuta aztertzen du.

Hona hemen ondorioak:

Badirudi irakasleen kalitate-aldagaiek ikasleen errendimenduarekin lotura handiagoa dutela, eskolen tamainarekin, gastu-maila orokorrekin, irakasleen soldatekin edo estatu osoko irakasleen proportzioarekin baino. Ikasleen ezaugarri demografikoak estuki lotuta daude ikasleek estatu-mailan dituzten emaitzekin, baina eragin txikiagoa dute errendimendu-mailen aurreikuspenean, irakasleen kalitatea ebaluatzen duten aldagaiek baino. Ondo prestatutako irakasleek ikasleen errendimenduan duten eragina ikasleen jatorri-faktoreen eragina (pobrezia, hizkuntza eta gutxiengo bateko kide izatea) baino handiagoa izan daiteke.

Estatuek irakasleen kualifikazioan eragin dezakete eskola-barrutietako kontratazio-arauetan, irakasleen prestakuntza-erakundeen akreditazioan, eta irakaskuntza-arauak ezartzen eta betearazten dituzten erakundeetan eragina duten politiken bidez. Gainera, ikasleen errendimendua hobetzeko interesa duten estatuak ondo aholkatuta egon litezke, baldin eta arreta jarriko baliete lanbidean kontratatzen eta mantentzen dituzten irakasleen prestakuntzari eta kualifikazioari. Aurreko erreformetatik eratorritako datu ugarik adierazten dute ikastaroetako aldaketak, ikasketa-planen edukiak, azterketak edo testuliburuak ez direla oso baliagarriak irakasleek tresna horiek ondo erabiltzen eta ikasleen ikaskuntza-beharrak diagnostikatzen ez badakite.

Artikulu honek ikasleen errendimenduaren joeretarako elkarren artean lehiatzen diren azalpen batzuk aurkezten baditu ere, ezin izan ditu azalpen horiek guztiak probatu. Hori beste ikertzaile batzuentzako lana izango da. Gurasoen hezkuntza-mailei buruzko informazioa gehitzeak aldea ekar lezake ikasleen aurrekarien neurketan; ikastetxeen tamainari eta ikasketa-planen eta azterketen ikuspegiei buruzko datuak gehitzeak argi gehiago eman lezake axola duten eskola-faktoreei buruz; eta soldatei eta gastuei buruzko datuak bizitza-kostuaren desberdintasunetara egokitzeak zerga-eraginak hobeto ebaluatzea ahalbidetu lezake.

Azken ondorio gisa aipatzen da, azterketa horretan irakasleen ezagutzen eta gaitasunen neurketa nahiko gordinak erabili baziren ere, hala nola ziurtapen-maila, unibertsitate-karrera eta master-tituluak, arduradun politikoek jakin beharko luketela bereizketa askoz zehatzagoak daudela estatuko ziurtapen-arau moten, irakasleen prestakuntza-programen, garapen profesionaleko eskaintzen eta irakasleen gaitasunen eta ikasleen emaitzen arteko aldea markatzen duten hezkuntza-baldintzen artean. Lizentzia gogoetatsuagoak emateko sistemak, irakasle produktiboagoak prestatzeko programak eta garapen profesionaleko estrategia eraginkorragoak sortzeko egiten ari diren erreformek erakusten dutenez, ikuspegi diagnostiko zorrotza duten eta eduki zailak menderatzen laguntzen duten askotariko ikasleei irakasteko irakasleek duten gaitasuna indartzen duten ikuspegiek eragin handiagoa dute irakaskuntzan eta ikaskuntzan. Amaitzeko, hurrengo hamarkadan ikasleei ikasketa-maila altuagoak lortzen lagundu nahi dieten arduradun politiko federalek, estatukoek eta tokikoek irakasleen kalitatean egindako inbertsioek eta beste erreforma batzuek beren helburuak lortzen nola lagundu diezaieketen adierazi dute.

Egilea: Laura Gutierrez