Ingalaterran 10 ikasletik bat eskolara joan gabe egon da azken sei hilabeteetan, ez baita seguru sentitu, 7 eta 18 urte bitarteko 70.000 ikasleri eskala handian egindako inkesta baten emaitzen arabera.
Argitaratutako txostenak eskolan seguru sentitzen diren neska-mutilen eta asistentzia-mailen arteko lotura aztertzen du, pandemiaz geroztik behera egin baitute.
Badirudi ikasleak ez direla seguru sentitzen korridore eta jolastokietan, batez ere beste neska-mutil batzuengatik, baina % 13k esan zuen irakasleengatik zela. Seguru sentitu ez zirenetatik, % 25ek bakarrik hitz egin zuten eskolan norbaitekin.
Oro har, ikerketan parte hartu zuten neska-mutilen hiru laurdenek (% 75) esan zuten oso seguru edo nahiko seguru sentitzen zirela eskolan, baina laurdenak (% 25) esan zuen nahiko seguru sentitzen ez zela, edo ez oso seguru.
Datuen arabera, lehen hezkuntzako ikasleen % 85 inguruk esan zuten nahiko edo oso seguru sentitzen zirela; bigarren hezkuntzako ikasleen kasuan, etaparen hasieran ikasleen % 76k bakarrik esan zuten seguru sentitzen zirela, baina, etaparen amaieran, ikasleen % 60k baino ez zioten horrela sentitzen zirela.
Txostenaren arabera, “gizonaz edo emakumeaz bestelako genero-identitatea” zuten ikasleek segurtasun-sentimendu txikiagoa zuten eskolan, % 48, neskatoen % 75ekin eta mutikoen % 78rekin eta homosexualen erdiekin alderatuta (% 43). Ikasle bisexualen % 45ek soilik adierazi zuen eskolan seguru sentitzen zela, ikasle heterosexualen % 71ren aldean.
Aldea oso esanguratsua ez bada ere, ikasleen % 78k zioten eskolan baino seguruago sentitzen zirela eskolatik kanpo (% 78 eta % 75, hurrenez hurren), eta proportzio are handiagoan, linean seguru sentitzen zirela esan zuten (% 88), nahiz eta helduek kezka izan beren seme-alabek Interneten zeri eragiten dioten. Seguru sentitu zirenean eta zein webgunetan zeuden galdetu zitzaienean, % 15 Robloxen zegoen, % 12 Snapchaten, % 7 TikTok-en eta % 6 Instagramen.
Badakigu gure erkidegoan eskola-absentismoaren jarraipena egin dela, baina ez dakigu Ingalaterrako agintariak hain kezkatuta dituen fenomenoaren azterketa sakona egin den edo egiten ari diren.
Funtsezkoa iruditzen zaigu ikastetxeak leku seguruak izatea, eta, horretarako, bizikidetza positiboa, elkartasuna, errespetua, adiskidetasuna eta ikasleak eskolarekin duen lotura-sentimendua landu behar dira; adiskidetasuna eta ikaskideekiko harremanak landu behar dira bereziki nerabezaroan, bai, baina modu sistematikoan, gainerako ikaskuntzekin integratuta, eta ebidentzia zientifikoetan oinarrituta. Horretan funtsatuta, gida bat argitaratu berri da, ikastetxeetan bizikidetza hobetu nahi duten hezkuntza-komunitate guztiei laguntzeko, ikasleek leku horietara joan nahiko baitute ikasten eta gozatzen dutelako.
Egilea: Luisa Mari Puertas
