Nire alabak Bartzelonara joatea erabaki zuen, bere arloan munduko ikerketa-talde onenean lan egiteko. Nik berez ulertu nuen, nire laguna izanik —nire etxean egun asko pasa zituen norbait izanik—, bere etxean hartuko zuela alaba egun batzuk, pisu egoki bat aurkitu arte. Harritu eta haserretu ninduen bere ezezkoak. Hitz-hitzetik esan zidan: “Jazarleek eta haien konplizeek ez digute uzten.”
Ez nuen sinetsi. Ezin nuen sinetsi horrelakorik unibertsitatean gertatzen ari zenik.
Handik gutxira, nire alabak masterreko lehenengo klasean parte hartu zuen. Aurkezpen publiko batekin hasi zen, eta CREAkin lan egitera etorri zela esan zuenean, irakasleak erantzun zion: “Orduan, ziur CREAren pisuren batean biziko zarela.” Nire alabaren askatasun indibidualetan egindako esku-hartze jazartzaile horrek erakutsi zidan, tamalez, Ramonek arrazoia zuela. Inkisizio berri bat zegoen, unibertsitateko irakasle txarrenek eta kazetari okerrenek parte hartzen zuten hori, eta nire alabaren zaindari bihurtzen ziren, ez bere baimenarekin, ez nirearekin.
Ondoren, doktoretza egin zuen Hezkuntza Fakultatean, nazioarteko rankingetan lehen postuan dagoen horretan. Han, baimenik gabe galdetzea ikasleek ordutegi akademikotik kanpo zer egiten zuten edo zein pisutan bizi ziren jazarpen gisa hartzen zen. Ohikoa zen irakasleek beren etxera gonbidatzea ikasleak, batzuetan 15 edo 20 ikasleko klase osoa. Ez zegoen kazetari edo irakaslerik ikasle helduen “askatasunaren” zaindari bihurtzen zenik, haiek baimenik eman gabe.
Haserre nago azken egunotan kazetariak eta irakasleak nire alabaren askatasunen aurka berriro egiten ari direlako: nahi duenarekin egoteko, nahi duena egiteko eta nahi duen tokian egoteko. Hori aipatzen ari zaretenok, jazartzen ari zarete. Nor da zuek zuen buruak haren askatasunaren zaintzaile egiteko eskubidea eman dizuena? Zergatik uste duzue zuek berak baino askeagoak zaretela?
Zerrenda batean ezagutzen ditudan izenak berrikusi ditut, eta ez dut aurkitu CREA baino askatasun indibidualak gehiago errespetatzen dituen talderik. Baina bai ikusi dut irakasle bat, izen-abizenekin salatua izan zena, bekadun batek salatua.
Utzi bakean behingoz.
Ez da ezetz.
Egilea: Mª Luisa Jaussi
