Periódico Educación-etik itzulita
Ikaskuntza-komunitate bati buruzko artikulu bat aztertuko dugu
Berrikitan, azterketa bat argitaratu da tertulia dialogikoek eta talde interaktiboek (GI) ikas-komunitate batean jokabide prosozialaren garapenean duten eraginari buruz. Irakurri ondoren, fidagarritasun eta zorroztasun zientifikoari buruzko galdera larriak sortzen dira, batez ere diseinuan eta gauzatzean aurkitutako ez-egiteen eta funsgabetasunen ondorioz.
Azter ditzagun puntu eztabaidagarrienetako batzuk:
1. Xehetasunik eza estudioaren diseinuan. Deigarria da, metodologiaren deskribapenean, hezkuntza-jarduera arrakastatsuen (HJA) funtzionamenduari eta inplementazioari buruzko funtsezko xehetasunik ez izatea, hala nola talde interaktiboak eta tertulia dialogikoak, aztertutako ikastetxean. Zer maiztasunez eta nola egiten ziren jarduketa horiek? Sarritasuna eta funtzionamendua funtsezko informazioa da HJAen eraginkortasuna identifikatzeko.
2. Sendotasunaren eta adierazgarritasunaren mugak, ikuspegi kuantitatibotik. Azterlan horretatik, ildo horretako ikerketa kuantitatiboen beharra defendatzen da. Hala ere, deigarria da, eskola bakar batean zentratuta, inferentzia orokorrak egiten saiatzea. Zergatik ez da gauzatu eskola gehiago sartuz? Zergatik ez da kontrol-talde bat izan? Post aurreko diseinu batean bederatzi hilabeteko aldea duen azterketa batetik luzetasunaz hitz egin daiteke eta emaitzak atera daitezke hain interpretazio erabakigarriekin?
3. Azterlanaren arabera, HJAek “ez dute hobekuntzarik sortzen” azterlanak irauten duen bitartean. Hala ere, kontuan izan behar dugu eskala bat aplikatzen ari dela ikas komunitate bezalako ibilbide bat duen ikastetxe batean, eta eskala horrek prosozialitate-maila altuak izan ditzakeela (eta, hain zuzen ere, azterketa honetan lortutako emaitzen arabera aurkezten ditu, nahiz eta aipatu ez).
4. Eztabaidan, proposatzen du HJAk, ikaskuntza dialogikoaren teorian oinarrituta, CEPIDEAren oinarriekin lerrokatu beharko liratekeela. Ez da gertaera bat bakarrik, esku-hartze horren inpaktua eta oinarri zientifikoak ere ez dira behar bezala oinarritzen.
5. Ez da inolako frogarik aurkitu azterlan honen egileek beren ikerketekin ezein erakundetan hezkuntza-emaitzak hobetzea lortu dutela adierazten duenik. Medikuntzaren alorrera eramanez, bihotzeko kirurgian inoiz parte hartu gabe bihotzeko ebakuntzak nola egiten diren ebaluatu eta agindu nahi duen norbaiti sinesgarritasuna ematea bezala litzateke.
Azterketa honek eskola bakarreko ikasleen zati txiki bat hartu du lagintzat. Hala ere, ondorioen inferentziek HJAk mundu osoan nola gauzatu behar diren adierazi nahi dute. Hala ere, 15.000tik gora dira munduan zehar tertulia dialogikoak egiten duten espazioak, eta zifra hori in crescendo doa. Eta hamarkada askotan inplementatu eta ikertu dira AEEak eta horien eragina.
Gakoa ez da hezkuntza-erabakiak ebidentzia zientifikoan soilik oinarritzea, edo ebidentzia hori prozedura kuantitatiboen edo kualitatiboen bidez lortu den aztertzea. Funtsezko funtsa inpaktu soziala benetan frogatzen ari diren ebidentzia zientifikoak kontuan hartzean eta erreferentziatzat hartzean datza. Horrela bakarrik lortzen da hezkuntza eta bizi-kalitatea hobetzea.
Argazkia: pxhere
Egilea: Susana León
