Espainiako haurrek behar baino 55,7 gramo azukre gehiago kontsumitzen dute egunean, Granadako Unibertsitateko (UGR) José Mataix Verdú Elikagaien Nutrizio eta Teknologia Institutuko ikertzaileek egindako behaketa-ikerketa baten arabera. Duela gutxi argitaratu da Nutrients aldizkari estatubatuarrean. Azukre aske ugariko elikadura obesitatea, sindrome metabolikoa eta gaixotasun kardiobaskularrak izateko arrisku handiagoarekin lotuta dago.
Ikerketaren ondorioen artean, adituek adierazi dute beharrezkoa dela adingabeen dieta berrikustea, eta nutrizio-dentsitate handiagoko eta azukre gutxiago gehitzen duten elikagaien presentzia lehenesteko nahiz elikagaien industriak produktuak birformulatzeko estrategiari eustea.
Emaitzen arabera, Espainiako haurrek egunero kontsumitzen duten azukrearen % 65 elikadura-dentsitate txikiko elikagaietatik eta/edo produktuetatik dator: azukre zuria, marmeladak, saltsak, gozokiak, kakao-hautsa, freskagarriak, izozkiak, galletak, fruta-nektarrak, pastelgintza eta opil industrialak, txokolate-barrak, bizkotxoak eta etxeko gozogintza, edari energetikoak eta/edo kirolarientzako gozokiak.
Egunero kontsumitzen den azukre erantsiaren gainerako % 35a, aldiz, elikadura-dentsitate handieneko elikagaietatik eta/edo produktuetatik dator: dentsitate ertainekoak, hala nola esneki-postreak, landare-edariak eta jogurt azukreztatu edo aromatizatuak.
Ikerketaren datuen arabera, esnea da Espainiako haurrek gehien kontsumitzen duten elikagaia, eta oso nutrizio-dentsitate altua du. Esneak balio biologiko handiko proteinak ematen ditu, kaltzioa, fosforoa, magnesioa, potasioa, zinka, A bitamina, erriboflabina eta niazina, haien garapen- eta hazkunde-etaparako funtsezko mantenugaiak.
Gosariko zerealen kasuan, nutrizio-balorazio altua lortu dute eta egunero kontsumitutako azukreen % 5,9 gehitu dute (3,3 g/eguneko). Gauza bera gertatzen da gutxienez % 90ean esnez osatutako irabiatuekin.
Aitzitik, galletek eta kakao-hautsak 10,3 g eta 7,3 g azukre dute anoako, hurrenez hurren, eta maiztasun handiarekin kontsumitzen dira. Ondorioz, azukre gehituen kopuru handiena ematen duten bi elikagaiak dira. Elikagai horietako batek ere ez du funtsezko mantenugaien ekarpenik egiten, nutrizio-dentsitate txikia dutelako.
Ikerketaren arabera, halaber, guraso guztiek ez dute ikuspegi argirik seme-alabek kontsumitzen dituzten elikagaien nutrizio-profilari buruz.
Haurren elikadura hobetzeko, azterlanaren egileek proposatzen dute herritarrak kontzientziatzea azukre erantsiak dituzten produktu guztien kontsumoa murrizteko, batez ere nutrizio-kalitate txikia dutenena, eta, nutrizio-kalitate handia duten produktuen kasuan, antzeko produktuekin edo baliokideekin trukatzea, azukre gehigarririk gabe; adibidez, jogurt naturala, jogurt azukreztatua edo zaporeduna izan beharrean.
Ildo horretan aurrera egiteko, ikertzaileen arabera, elikadura-hezkuntzako kanpainak egin behar dira, bai gurasoei bai haurrei zuzenduak. Erakundeek elikagai-enpresei egin behar dizkieten eskakizunak alde batera utzi gabe.
Ikastetxeetatik asko eta ondo egin dezakegu. Adibidez:
- Zientzia-artikuluen laguntzaz, solasaldi zientifikoak antola ditzakegu ikasleekin, irakasleekin eta/edo senideekin, hausnartzeko eta ikasteko zein den elikadurarik egokiena, bai haurrentzat, bai helduentzat.
- Hainbat ataza diseina ditzakegu, beste jarduera arrakastatsu baten laguntzaz, talde interaktiboak, natura-zientziak ikasten eta gure osasuna zaintzen jarraitzeko.
- Komizio misto bat antolatu, zientzian eta berdintasunezko elkarrizketan oinarrituta, prebentzio kanpaina bat antolatzeko.
Egilea: Luisa Maria Puertas
