Nerabezaroan, badakigu literatur zientifikoaren arabera berdinen arteko harremanen hazkundea lehen mailako euskarri- eta intimitate-iturrietan bihurtzera arte. Hala ere, ez dago argi harreman-mota bakoitzak era berean funtzionatzen duela, edo esparru batean arrakasta duten gaztetxoek beste batzuetan nahitaez arrakasta izango dutela. Hala, Close Friendship Strength and Broader Peer Group Desirability as Differential Predictors of Adult Mental Health ikerketak aztertu zuen nerabeen arteko adiskidetasun estuak ezartzea garapenerako zeregin funtsezkoagoa dela, eta, beraz, epe luzerako emaitza psikosozial positiboen iragarle izango dela, berdinen taldearen barruan, oro har, konpainia desiragarri bihurtu nahi izatea baino.
Ikerketa longitudinal honen parte-hartzaileen artean, 169 ikasle zeuden, hurrenez hurren, 10 urteko aldian (2001eko maiatza – 2011ko azaroa), 15 urtetik 25era. Parte-hartzaileek hainbat galdetegi erantzun zituzten, hala nola depresio sintomei buruz, norberaren auto-ebaluazioa, lagun minei buruz, ansietate soziala, onarpen soziala etabar.
Emaitzen artean, ikertzaileen lehen hipotesia bete zen, hau da, nerabezaroan adiskidetasun estuaren indarra eta berdinen arteko afiliazioaren lehentasuna aurkitu ziren, nerabezaroaren erdialdetik aurrera eta heldutasun goiztiarrean zehar osasun mentalaren aldaketak bereziki aurreikusteko. Nerabezaroko adiskidetasun estua osasun mentalaren hainbat alderdiren hazkunde erlatiboekin lotuta zegoen, bai epe laburrean, bai luzean. Aitzitik, berdinen arteko lehentasuna ez zegoen lotuta funtzionamenduaren epe laburreko aldaketa erlatibo nabarmenekin; aitzitik, antsietate sozialaren mailen hazkunde erlatiboak aurreikusten zituen helduaroan.
Aurreko ikerketek iradoki duten bezala, harreman sozialek lotura garrantzitsuak dituzte osasun mentalaren hainbat alderdirekin nerabezaroan eta nerabezarotik kanpo. Azterketa honek iradokitzen du lagun min sendoak sortzea dela, bereziki, nerabeen esperientzia sozialaren piezarik kritikoena, epe luzerako emaitzen aurreikuspenari dagokionez.