Espainiako ikastetxe askotan, eskola-errepikapena txikitatik erabiltzen da, eta familiei jakinarazten zaie neurri hori onuragarria izango dela euren seme-alaben ibilbide akademikorako, eta haien arrakasta akademikoa lortzen lagunduko duela.
Dena dela, pertsonen bizitzan eragin handia izango duten erabakiak hartzeko biderik seguruena inpaktu sozialaren ebidentzia zientifiko onenetan oinarritzea da, eta, horrela, Giza Eskubideen 27. artikulua betearaztea, hots, aurrerapen zientifikoaren emaitzei etekina ateratzea eta horietan parte hartzea.
Hori horrela, Journal of Psychologists and Counsellors in Schools aldizkari zientifikoan argitaratu den Grade repetition and boys’ risk of being repeated in early schooling in Queesland, Australia artikulua oso garrantzitsua da zuzendaritza-taldeentzat, orientazio-mintegientzat zein irakasleentzat. Hain zuzen ere, artikuluak berrikuspen bat eskaintzen du, ikasturtearen errepikapenak ikasleentzat dituen ondorio kaltegarriei eta onura urriei buruz. Gainera, Australiako hainbat eskolatan esku-hartze goiztiarreko praktika gisa erabiltzearen ondorioen probak eskaintzen ditu.
Artikuluak, alde batetik, ikasturtea errepikatzearen ondorioei buruzko bibliografia aztertzen du, eta ondorioztatzen du, eskoletan egin ohi den esku-hartzea bada ere, ebidentzia enpirikoak agerian uzten duela haren ondorioak kaltegarriak direla, bai errendimendu akademikoan, bai ikasleen garapen sozial eta emozionalean, eta ondorio kaltegarri horiek areagotu egiten direla errepikapena eskolatze goiztiarrean gertatzen denean.
Ikastetxeetan ikasturtea errepikatzearen arrazoien artean, nagusia da irakasleek ez dituztela ezagutzen errepikatzen duten ikasleentzako ondorio kaltegarriei buruzko gizarte-inpaktuaren ebidentzia zientifikoak. Bestalde, azterketak agerian uzten du ikasturte goiztiarraren errepikapenak ikasle-talde jakin batzuk hartzen dituela bere baitan, hala nola mutilak, eta irakasleek ikasle horiek errepika dezaten ematen dituzten azalpenak heldugabeak izoztean oinarritzen direla eta errepikatzeak heltzeko denbora gehiago eskaintzen diela. Ikerketak 1997tik 2015/2016 ikasturtera bitartean Queenslanden (Australia) izandako 5 urteko neska-mutilen datuak bildu zituen.
Emaitzek argi uzten dute, lehenik eta behin, nola ordeztu behar den ikasturte goiztiarreko errepikapena, haurren ehuneko handiagoa izanik, eskaintzen den Haur Hezkuntzaren kalitatea hobetzeko estrategiekin, hezkuntza-hobekuntzarako testuinguruak eraldatzeko ematen duten programak diseinatuz, emaitzak ez lortzeagatik ikasleak errudun bihurtzetik aldenduz. Bigarrenik, azterlanak gomendatzen du eskola-orientazioko profesionalek lidergo-rolak beren gain hartzea eta hezitzaileekin eta beste profesional batzuekin aktiboki lankidetzan aritzea, ikasle guztientzako hezkuntza-ekitatea eta -kalitatea bermatzeko, eta aholkatzen die esku-hartzeko jardunik ez egiteko, hala nola ikerketaren arabera eraginkorra ez den eta kaltegarria den ikasturte-errepikapena.
Egilea: Ane Olmedillo
•Ikaskuntza Komunitateetako Talde Elkarreragileen mintegian ondorioztatu dugu, ikasturtea errepikatzearen alternatiba onena, eskola-esparruan egokitzapenak egin beharrean, eraldaketa egitea dela. Eraldaketa hori irakasleen lana izateaz gain, komunitate osoaren lana da. Pedagogia kritikoaren aldeko apustua egin behar da, mundu guztiaren eskura dagoen hezkuntza publikoaren bidez.
Mentalitate eta jarduera aldaketa egitea, desberdintasunak errespetatuko dituen maximoen pedagogia sustatzea da, baina, aldi berean, gizarte- eta hezkuntza-berdintasuna lortzea helburu duena, ez soilik hezkuntzarako sarbidean, baita emaitzetan ere. Beraz, aukera gutxiago duenari gehiago eskaini behar zaio, eskola orduak eta zerbitzuak zabalduaz, ikasle guztiek aukera berdinagoak izan dezaten eta adin txikietatik hasita, lorpenak besteen bestekoak izan dezaten.