Europan eta Estatu Batuetan, gero eta haur gehiagok, hitz egiten dute etxean eskolaurrean erabiltzen eta ikasten duten hizkuntzaz bestelako hizkuntza batean.
Mundu osoko bi hizkuntza ezberdinetan ikasten duten gazteak linguistikoki zein demografikoki heterogeneoak dira, eta eskolaurreko ikastetxeetara joaten dira hizkuntzak ikasteko politika eta praktika anitzekin.
Era berean, ikaskide elebakarrek baino arrisku handiagoa dute hezkuntza formalerako prestatuak ez izateko (NASEM, 2017; ELGA, 2018); hori dela eta, premiazkoa da eskolaurreko inguruneetan ezar daitezkeen ikuspegiak identifikatzea, gizarte-hizkuntzaren eta eskola-prestakuntzako trebetasunen gaineko kontrola hobetzeko.
Artikulu honek Norvegiako eskolaurreko zentroetara joaten diren hainbat talderekin inplementatutako esku-hartze baten berri ematen du.
Taldeek ausaz kontrolatutako azterketa honek bi hizkuntzatako (DLL, ingelesezko siglak) ikasleak aztertu zituen Norvegian, liburu batean oinarritutako hizkuntzaren esku-hartze programa bat jaso zutenak. 3-5 urte bitarteko 464 DLL inguruk hartu zuten parte lehen haurtzaroko 123 gelatan. Haurrak norvegiera ikasten ari ziren eskolaurreko bigarren hizkuntza gisa, eta lehen hizkuntza ugari hitz egiten zituzten etxean.
Ikertzaileek garatutako esku-hartze bat jaso zuten, eskolan eta etxean partekatutako irakurketaren inguruan antolatu zena, gidoi malgu eta edukiz aberats batekin. Esku-hartzea jasotzeak eragin esanguratsua izan zuen haurren bigarren hizkuntzaren trebetasunetan. Bigarren hizkuntzaren hiztegia eta gramatika babesteaz gain, irakurketa partekatuan perspektiba hartzean zuen ikuspegiarekin programak eragina izan zuen haurrek perspektiba aldatzeko eta besteen egoera emozionalak ulertzeko duten gaitasunean.
Egilea: Ane Olmedillo Berasategi
