COVID-19aren pandemiaren ondorioz, milioika langilek etxetik lan egin behar izan zuten eta bideokonferentzia-teknologien bidez beste lankide batzuekin birtualki lankidetzan aritu behar izan zuten. Gauza bera gertatu zen hezkuntzaren munduan, non teknologia horiei eta irakasleen eta familien ahaleginari esker, hezkuntza-etapa desberdinetako ikasleek beren prestakuntzarekin jarraitu ahal izan zuten.
Lan eta lankidetzarako online modalitate hori erabiltzen jarraitzen da, eta badirudi horrela izaten jarraituko duela, bai lan-munduan, bai hezkuntzan, bai ikerkuntzan; badirudi abantailak dituela. Gure ustez, agerian dauden abantaila horiez gain (hainbat lekutako jendea batera izatea, denbora ez galtzea desplazamenduetan…), garrantzitsua da beste mota batzuetako abantailak sakonki ezagutzea eta teknologia horiek zein baldintzatan erabiltzea hobe den jakiteko ebidentzia zientifikoak bilatzea.
Asmo horrekin, Naturek argitaratutako azterlanaren berri ematen dugu; izan ere, nahiz eta lan-mundura mugatuta egon, hobeto ulertzen lagunduko digu zer gertatzen ari den, zer alderdi ari diren onura gehiago edo gutxiago jasotzen aurrez aurre edo urrutitik elkarri eragiten diogunean. Ez gara emaitzak estrapolatzen saiatzen; izan ere, azterlanaren arduradunek diotenez, oraindik ikerketa gehiago egin behar dira, hainbat testuingurutan, emaitzak orokortu ahal izateko.
Laborategian egindako ikerketa bat da hori, bost herrialdetan egindako landa-esperimentu batekin osatua, askotariko talde eta pertsona-bikoteekin: pertsona ezezagunak, elkarrekin lan egitera ohituta dauden pertsonak, elkarlan birtualean esperientzia duten pertsonak, esperientziarik ez duten pertsonak, etab.
Emaitzek erakusten dutenez, bideokonferentziek eragotzi egiten dute ideia sortzaileak ekoiztea, eta horrek eragina du berrikuntzan eta aurrerapen komertzial eta zientifikoan; izan ere, berrikuntzaren oinarria lankidetzan ideiak sortzea da. Baina ondorioztatzen dute, halaber, taldean zer ideiari jarraitu aukeratu nahi denean, ez dutela inolako ebidentziarik aurkitu bideokonferentzia-taldeak taldeak berak bezain eraginkorrak ez direla egiaztatzeko.
Aurreko ikerketen laguntzaz, hainbat faktorek bideokonferentzietan ideiak sortzeko dituzten zailtasunak aztertu dituzte. Horrela azaltzen dute, adibidez, komunikatzaileek beren ikuseremua pantailara soilik murrizteak ikuspegi kognitibo mugatuagoa eragiten duela. Halaber, deskribatzen dute, bideo bidezko eta aurrez aurreko interakzioak informazio-seinale berberak dituen arren, modalitate horien artean bereizketa handia dagoela eta ikusizko kontaktua ezartzeko gaitasuna dagoela. Izan ere, pantailan bi pertsonak elkarri begietara begiratzen diotenean, bietako inori ez zaio iruditzen bestea begietara begira dagoenik, eta horrek eragina izan dezake komunikazioaren koordinazioan.
Melanie S. Brucks eta Jonathan Levav ikertzaileek gaiari buruz ikertzen jarraitzea proposatzen duten aldi berean, bideokonferentziak eta aurrez aurreko bilerak erabiltzearen alde egiten dute, bi munduetako onena atzemateko.
Egilea: Luisa Mari Puertas
