“Prevention of Child Sexual Exploitation: Insights from Adult Survivors” artikuluak haurren sexu-esplotazioaren prebentzioa aztertzen duen ikerketa aurkezten du. Ikerketa horretan umetan bizi izandako sexu-esplotazioa gainditu duten 17 emakumeren ahotsak biltzen dira. Haiei esker, ikerketan, haurtzaroko sexu-esplotazioaren prebentzioa hobetzeko funtsezko sei alderdi identifikatu zituzten. 

  1. Biktimek osasun-profesionalengan konfiantza izateko izan zuten zailtasuna identifikatu zuten: parte-hartzaileen hitzetan, profesional sanitarioek esplotazio sexualari buruz galdetzen zietenean konfiantza eza zegoela nabaritzen zuten. Parte-hartzaile batzuek abusu sexualak jasaten ez zituztela esaten zuten errepresalien beldur zirelako, adibidez, mundu guztiak jakingo zukeela pentsatzen zutelako. Horregatik, funtsezkoa da osasun-langileek arrisku-faktoreak identifikatzea eta behar bezala erantzuten jakitea, harreman seguruak eta konfiantzazkoak eraikitzeko.
  2. Segurtasun-agenteengan konfiantza izateko zailtasuna: biktimen arabera, segurtasun-indarretako kide batzuek esplotatzen lagundu zuten, babesa eman beharrean. Ildo horretan, kasuaren jarraipena egitea gomendatzen da, baita ikerketa-protokoloak ezartzea ere, agenteen abusu-kasuak prebenitzeko.
  3. Familiako kideak babestea: funtsezkoa da jakitea biktimak ez daudela prest beren esperientziei buruz hitz egiteko, are gehiago hurbileko senideak identifikatu behar badituzte. Pertsona horiei arreta emango dieten profesionalek kontuan hartu behar dute beren familiako pertsona bat izan daitekeela, biktimei laguntzeko oztoporik egon ez dadin eta babes handiagoa izan dezaten.
  4. Jokabide autosuntsitzaileak: biktima batzuek jokabide autosuntsitzaileak izan zituzten, jasaten ari ziren abusu edo indarkeriaren adierazpen izan zitezkeenak. Beraz, jokabide autosuntsitzaileen adierazpenetatik ikastea funtsezkoa izan daiteke kaltea detektatzeko eta kalte handiagoak prebenitzeko.
  5. Haurren sexu-esplotazioari buruz irakasleak kontzientziatzeko beharra: biktima batzuek gogorarazten zuten beren irakasleek apenas galdetu zietela baliabiderik behar zuten edo seguru sentitzen ziren, ziurrenik arazo horri buruzko prestakuntza-faltagatik; edo gai ziren galdetzeko, baina ez zekiten nola lagundu. Agian, irakasleren batek gehiago ikertu izan balu, sexu-esplotazioaren biktima diren adingabeen ibilbideak aldatu egingo ziratekeen.
  6. Sexu-esplotazioari eta arriskuan dauden gazteei buruzko kontzientzia: adingabeak eta gazteak arrisku handiagoko egoeran daude sexu-esplotazioari dagokionez. Horregatik, beharrezkoa da haurtzarotik gai horri buruzko informazioa jasotzea, hala badagokio, nola jokatu behar den jakiteko eta nork bere burua babestu ahal izateko.

Egilea: Garazi Alvarez