Ikerketa batzuek frogatzen dutenez, genero-indarkeriatik nola atera eta nola berreskuratu jakitea funtsezkoa da indarkeria erauzteko. Melgar-ek eta kideek egindako ikerketan, genero-indarkeriaren biktima diren emakumeak berreskuratzeko prozesuan laguntzen duten ekintza solidarioen elementu komunak identifikatu nahi dira.

Genero-indarkeriari buruzko ikerketaren erronketako bat susperraldi hori nola lortzen den eta denboran nola iraun dezakeen jakitea da. Aurreko literatura zientifikoak genero-indarkeria berreskuratzeko bi erronka nabarmendu zituen: bizitzaren eskakizunei aurre egitea eta sintoma postraumatikoak kudeatzea. Biak gaindituz gero, emakumeek bizitza berria sortu ahal izango dute indarkeriatik urrun, eta biktima gisa beren buruaz eta harremanez duten ikuspegia aldatu.

Hala ere, ikerketa horren arabera, erronka horiek lortzeko, nork bere buruarekin eta munduarekin birmoldatuz aurrera egiteko, funtsezkoa da besteekiko lotura; izan ere, genero-indarkeriatik berreskuratzea ez da banakako prozesua, baizik eta laguntza-ingurunean oinarritzen da.

Laguntza-ingurune horretan, nahiz eta laguntza formala (profesionala) egokia beharrezkoa izan, ingurune informalak nabarmentzen dira (laguntza-sare informalak, familia, lagunak edo komunitateko pertsonak), oso garrantzitsuak direlako berreskuratzeko prozesua hasteko eta mantentzeko. Laguntzen dieten pertsonekiko loturak indartzen dira eta pertsona toxikoengandik deskonektatzea errazten zaie; haien indarrak identifikatzen laguntzen diete, eta eskura dituzten baliabideei buruzko ezagutza handitzen; ondorioz, haien osasun mentala hobetu daiteke haien bizitzaren historiari buruzko narratiba berri bat eraikiz.

Dena den, inguruko pertsonek haien laguntzan zeregin aktiboa izan dezaten, komunitatea indarkeria-kasuak identifikatzeko edo erantzun egokiak emateko prestatzeaz gain, bigarren mailako jazarpena gainditu behar da (biktimei laguntzen dietenek jasaten dutena). Bestela, babes potentzialeko komunitateko kide batzuek laguntza ematea ekidin daiteke, errepresaliak jasateko beldurragatik.

Azkenik, genero-indarkeriako egoeran dauden emakumeak suspertzeko prozesuetan eragin positiboa duten elkarrekintza horietan dauden hiru ezaugarri identifikatu dira: errua ez botatzea, emakumeen ahalmen eraldatzailea nabarmentzea eta harreman afektibo-sexualen sozializazioari buruz hausnartzea. 

Orain arte lortutako ezagutza oso baliagarria da emakumeen susperraldia modu eraginkorrean errazten lagundu dezaketen ekintzen diseinua eta ezarpena hobetzeko, sare formalen eta informalen laguntzarekin. 

Egilea: Carlota Oteo