Periódico Educación-etik itzulita
Hezkuntza premia bereziak (HPB) dituzten ikasleak maiz indarkeria gehien jasaten duen taldeetako bat dira hezkuntza-zentroetan. Datuen arabera, desgaitasuna edo garapen-nahasmenduak dituzten haurrek eskolako jazarpena eta bazterketa soziala jasateko arrisku handiagoa dute HPB gabeko ikasleen aldean. Errealitate hori ezin da ezkutatu: haiek dira, hain zuzen ere, espazio seguruak eta indarkeriarik gabekoak bermatuko dituzten neurriak gehien behar dituztenak.
Badakigu TEA duten ikasleek egituratutako, argiak eta aurreikusgarriak diren inguruneak behar dituztela, non portaera desiragarriak arreta jasotzen duten eta ereduen bidez indartzen diren. Testuinguru horretan, Indarkeria 0 Ausarten Kluba bezalako ekimenek laguntasun- eta elkartasun-jarreren ikusgarritasuna sustatzen dute, ikaskuntza sozialerako ezinbestekoak diren eredu positiboak eskainiz. Horrela, ingurune inklusiboak sortzen dira, non TEA duten ikasleek portaera-erreferente argiak izateaz gain, indarkeriarik gabeko ingurune baten eraikuntzan protagonista izateko aukera ere baduten. Arauak taldean adosten dira eta bermatzen da guztiontzat eskuragarriak eta oroigarriak izatea. TEA duten ikasleentzat arauak argiak, eskuragarriak eta ikusgaiak dira; esplizituak.
Indarkeria 0 Ausarten Klubak babesa eskaintzen die indarkeria jasaten dutenei, baita haiek babesten dituztenei ere. Helburua da biktima bakar bat ere ez geratzea isolatuta. Elkartasun- eta laguntza-testuinguru horretan, HPB dituzten pertsonek aukera gehiago dituzte barneratuak izango diren espazioak aurkitzeko, benetako lagunak topatzeko eta beren gaitasunei balioa emateko. Itxaropen maila altuetatik abiatzen da, HPB dituzten ikasleek beren ikaskuntza eta ongizate emozionala ahalik eta gehien garatzeko aukera izan dezaten.
HPB dituzten ikasleek ere ikas dezakete ikasgelan, ikastetxean eta familian ez dela onartuko jarrera edo portaera bortitzik. Guztiok batera lortuko dugu, talde sendo baten moduan, “superekipotxo” bat osatuz. Horretarako, elkarrizketa-espazioak sortzen ditugu (ahoz, komunikazio alternatibo edo handitutako sistemen bidez…) desgaitasuna duten ikasleen ahotsak entzuteko; horiek indarkeria-egoeraren bat bizi badute, adierazi ahal izateko. Biktimari laguntzen eta hura babesten ikasten dute, indarkeria gainditzeko estrategiak eskuratuz eta ikasitakoa eguneroko bizitzan, ikastetxean eta beste eremu batzuetan aplikatuz. Ereduztapen eta errepikapen askoren ondoren, lortzen dute. Ingurune seguru eta indarkeriarik gabean gehiago eta hobeto ikasten da.
Familiek ere espazio seguru hori baloratzen dute. Nork ez luke nahi bere seme-alabarentzat indarkeriarik gabeko espazio bat? Ontasuna, adiskidetasuna eta elkartasuna baloratzen diren leku bat. Gogoratzen dut HPB duen ikasle baten ama baten emozioa eta itxaropena, IESeko ikasleek Indarkeria 0 Ausarten Kluba aurkeztu zuten harrera-bilera batean, bere alabak espazio horretan parte hartu ahal izango zuelako ilusioz.
Indarkeria 0 Ausarten Klubak erakusten du hezkuntza-komunitateak errespetutik, elkartasunetik eta konpromisotik abiatuta bat egiten duenean, posible dela inguruneak sortzea non ikasle guztiak —HPB dituztenak eta ez dituztenak— babestuak, baloratuak eta barneratuak senti daitezkeen, edozein jarrera bortitz baztertuz.
Argazkia: Freepik
Egileak:
Hezkuntza bereziko irakaslea eta Chesteko Virgen de la Esperanza Hezkuntza Bereziko Zentroko zuzendaria.
Entzumena eta hizkuntza irakaslea, baita haur hezkuntzakoa ere. Valentziako “A muscles de gegants” mintegiko partaidea.
Hezkuntzan doktorea. 10 urtez, pedagogo eta orientatzaile pedagogikoa izan da testuinguru anitzetan. Gaur egun, Valentziako Unibertsitateko irakaslea da.
