Beste artikulu batzuetan esan dugun bezala, Bigarren Mailako Sexu-jazarpena (SOSH, ingelesezko izenagatik, eta hemendik aurrera horrela izendatuko dugu) indarkeria matxistaren biktimak babesten dituzten pertsonek jasotzen duten indarkeria da. Hau da, biktimei lagundu izanaren ondorioz jasotzen duten indarkeria, biktimen ospe pertsonala eta profesionala zikintzera eta haien sinesgarritasuna ahultzera bideratutako umiliazio, mehatxu eta gezurren bidez.

Indarkeria edo SOSH horren amaierako helburua da inor gehiago ez ausartzea biktimari babesa ematera, eta, horrela, haren aurkako indarkeria eta jazarpena erabiltzen jarraitu ahal izatea.

Patricia Melgar, Gemma Geis, Marta Soler eta Ramón Flecha ikertzaileek baieztatu dute SOSH oso eraginkorra dela helburu hori lortzeko. 18 urtetik gorako 1.541 pertsonaren laginarekin, argi ikusten da SOSH dela pertsonek biktimei laguntzeko esku hartzea zailtzen duen oztopo nagusietako bat. Indarkeria matxistaren kasu baten aurrean laguntzarik eman ez duten pertsonen % 40k adierazi dute ez dutela eman balizko errepresalien beldur direlako, eta parte-hartzaileen % 64k uste dute beren inguruko pertsonek ez luketela laguntzarik emango, ondorio horien beldur direlako.

Gainera, parte-hartzaileen % 68k adierazi du bere bizitzan zehar genero-indarkeriako egoera bat ikusi duela edo egoera horren berri izan duela. Askotan esaten da genero-indarkeria ez identifikatzea izaten dela emakumeek laguntzarik ez jasotzeko arrazoi nagusia. Hala ere, ikerketa horren emaitzek erakusten dute biztanleen erdiek baino gehiagok indarkeria-kasuak identifikatu dituztela beren ingurunean, eta, beraz, ondoriozta daiteke esku-hartzerik eza ez dela beti indarkeria ez identifikatzearen ondorio.

Beste aldetik, genero-indarkeriako egoeran dagoen emakume bati lagundu dioten edo, egoeraren baten berri jakinez gero, lagunduko luketela adierazi zuten pertsonen % 43ren arabera, jarrera hori hartzera bultzatu zituen arrazoi nagusietako bat izan zen “errepresaliarik izanez gero (SOSH), laguntza ere jasoko zutela jakitea”. Ikerketa horrek lekukoen esku-hartzeak biktima izateko beldurrak baldintzatuta daudela erakusten duten frogak aurkezten ditu. Beraz, komunitatearekin egiten den sentsibilizazio-lanak eragina izan dezan eta haren esku-hartzea indartu dezan, beharrezkoa izango da SOSH prebenitzeko mekanismoak aktibatzea. Horiek babesteko jarduten ez badugu, zaila izango da genero-indarkeriaren biktimei laguntza informala emateko sareak zabaltzea. Beharrezkoa da komunitatearekin lan egitea, familia eta lagunak emakumeei laguntza egokia eta eraginkorra emateko gai izango direla bermatzeko.